Bir önceki yazımda da belirttiğim gibi, İnsan yaşamaya ve özgürlüğe mahkumdur. Bunu Sisifos un hikayesi üzerinden örnekleyelim.
Sisifos, Yunan mitolojisinde, Yeraltı dünyasında, sonsuza kadar, devasa bir kayayı, bir tepenin en uç noktasına yuvarlamaya mahkum edilmiş bir kraldır. Zeus’un sırlarını paylaştığı için bu ceza verilmiştir.
Sisifos, her gün, her dakika ve her saniye bu ağır kayayı dağın tepesine çıkarmaktaydı. Tam vardığını düşündüğünde ise kaya elinden kayıyor ve en aşağıya kadar yuvarlanıyordu. Sisifos, kayanın peşinden koşuyor, kayayı yakalıyor ve tekrar en tepeye çıkarmak üzere ilerliyordu. Tam vardığını düşünürken gene aynısı oluyor ve kaya elinden kayıyor aşağıya gidiyordu. Kan ter içinde kalıyordu, kollarındaki, bacağındaki ve yüreğindeki tüm güçle o kayayı itiyordu tepeye doğru, ama bir türlü çıkartamıyordu, çıkartamayacaktı. Onun mahkum olduğu ceza buydu.
İnsan, bu hikayeden ders çıkarmalıdır.
İnsan, gelişmeye mahkumdur. İnsan, anlamsız ve bitmek bilmeyen işler veya gereksiz şeylerin peşinde boşuna koşmak yerine, bir şeye odaklanmak yerine, sürekli bir kayayı itmek yerine, artık yeni kayalar bulmalı, yeni denizlere yelken açmalıdır.
İnsan, bu hikayeden görmelidir ki; Sisifos’un cezası sürekli ve sürekli aynı yolu tepmek ama bir türlü o yolu tamamlamasına izin verilmemesidir. Sisifos’a verilen bu ceza, günümüzde çoğu insanın ritüeli haline gelmiştir.
İnsan yeni şeyler denemeye ve kendini geliştirmeye çaba harcamaktansa, konfor alanında, sürekli aynı şeyleri yapmakta ve bu durumdan rahatsızlık duymamaktadır.
Bize sunulmuş yüzlerce, binlerce yenilik varken, insan neden Sisifos’un çektiği yolu tercih etmekte?
İnsan, akıllı bir canlıdır.
İnsanın çıkarması gereken diğer bir ders ise;
İnsan yeni şeyler denemeye karar verdi, şimdi işin zor kısmı kaldı.
Sisifos’un göstermek zorunda kaldığı Azim’e.
İnsan, seçtiği yolda sabır ve azim ile ilerlemelidir. Sisifos gibi, her düştüğünde, her kaybettiğinde yoluna devam etmelidir. Gerekirse yolunu değiştirir, gerekirse düşer ama kalkmasını bilmeli ve o hayat yolculuğunu, kendini keşfetme serüvenini keşfetmelidir.
İnsan artık küllerinden doğmalı, insan artık dirilmeli.
İşte insanın, insanlığını keşfetme yolculuğu böyle başlamaktaydı.
İnsan, ideallerini, hayallerini, misyonunu ve vizyonunu belirlemeli. O yolda düşe kalka, sabır ve azimle devam etmeli. Yolculuğunu tamamladığında eğer istediği şeye ulaşamamış ise, aynı yolu geri dönüp aynı şeyleri tekrar yapmamalı. İnsan, devam etmeli, ta ki ölene kadar.
Uçamıyorsan, koş; koşamıyorsan, yürü. Eğer yürüyemiyorsan, sürün; ama hareket etmeye devam et. Geleceğe ilerlemeyi sürdür.
Martin Luther King
